بالاخره وقتش رسیده که بدون بلند شدن از روی رختخواب، لامپ را خاموش کنیم. هوشمند سازی ساختمان : خانه‌های هوشمند این امکان را می‌دهند که تمام وسایل خانه را بتوانیم از راه دور کنترل کنیم. سیستم BMS که به هوشمندسازی خانه می‌شناسیم، به بیشتر قسمت‌های خانه متصل می‌شود. بخش‌های مختلفی مثل تاسیسات تهویه مطبوع، سرمایش و گرمایش و تجهیزات روشنایی که بحثش بود. البته مسئله اصلی در هوشمندسازی، امنیت خانه‌ها است. سیستم‌هایی مثل سیستم برق اضطراری، آتش نشانی، ایمنی ساختمان، و تجهیزات مرتبط دیگر در دسته هوشمند سازی ساختمان قرار می‌گیرند.
امنیت خانه در هوشمند سازی ساختمان
هوشمند سازی ساختمان یک احتیاج فانتزی نیست، بلکه بخشی از امنیت خانه، دفتر کار، هتل، شرکت و سازمان شما هستند. با این تجهیزات به راحتی می‌شود بخش‌های مختلف را مدیریت کرد و خطای انسانی را به طور جدی کاهش بدهیم. هر نگهبانی می‌تواند خواب آلوده بشود یا نتواند دوربین‌ها را تمام وقت کنترل کند. در نتیجه نیاز به سیستم امنیتی با خطای عامل انسانی کمتری احساس می‌شود.
هر لحظه ممکن است آتش سوزی، زلزله و وضعیت اضطراری دیگری مثل سوختگی سیم‌های برق پیش بیاید. نیروی انسانی نمی‌تواند به طور جدی در مقابل این خطرات، عامل پیش گیرنده ای باشد. بنابراین نیاز به سیستم هوشمند دیگری داریم که بتواند جایگزین شود و امنیت را فراهم کند.
حسگرهای هوشمند
وقتی از BMS صحبت می‌کنیم، منظور بخش‌هایی از محیط هستند که نیاز به امنیت و کاهش مصرف انرژی دارند. سیستم‌های حسگر مانند لامپ‌های هوشمند که در راهروها روشن می‌شوند، یکی از این بخش‌های هوشمندسازی هستند. حسگرهای گرما و سرما و نور، جزو مهم ترین بخش‌های ساختمان هوشمند است. این حسگرها به محض تغییر در گرما، سرما و عوامل محیطی، واکنش نشان می‌دهند.
به عنوان مثال، اگر احتمال آتش سوزی در خانه وجود داشته باشد، به محض بالا رفتن دما از حدی معین، سیستم‌های آتش نشانی جلوی سوختن خانه را می‌گیرند. یا سیستم‌های خودکار کنترل روشنایی ساختمان، به محض ورود به محیط، لامپ‌های اطراف را روشن می‌کند.
بهینه سازی مصرف انرژی در هوشمند سازی ساختمان
گرمایش و سرمایش درون خانه و روشنایی، دو بخش مهم در مصرف انرژی هستند. وقتی خانه شروع به سرد شدن می‌کند، به سرعت سیستم تهویه مطبوع را روشن می‌کند. حتی اگر اهالی در خانه نباشند، این سیستم به موقع خودش خاموش خواهد شد. مثلاً اگر اعضای خانه برای کاری بیرون بروند، سیستم بدون اجازه گرفتن از صاحبخانه، سیستم تهویه مطبوع را خاموش می‌کند.
در محل‌هایی که حضور دائمی اعضای خانه لازم نیست، مثل راهروها یا دستشویی و حمام، تا زمانی که کسی در این محل‌ها نباشد، لامپ‌ها را خاموش نگه می‌دارد. اگر کسی درون دستشویی باشد و مدت زمانی تکان نخورد، ناگهان لامپ‌ها خاموش می‌شوند، اما با یک تکان ساده، لامپ‌ها دوباره روشن خواهند شد.
هوشمندسازی ساختمان و انعطاف پذیری بالا
این سیستم‌ها قابلیت انعطاف پذیری بالایی دارند. یعنی می‌شود که تنظیمات دستگاه را مطابق نیاز و خواسته خودمان تغییر بدهیم. سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی معمولاً خودشان را مطابق با خواست اعضای خانه تطبیق می‌دهند. وجود سیستم هوشمند تهویه مطبوع باعث می‌شود که عمر موتورخانه و تاسیسات خانه افزایش پیدا کند. آسیب‌های احتمالی به سیستم‌های گرمایش و سرمایش هم پایین می‌آید. آسیب‌هایی مثل روشن ماندن دستگاه و داغ شدن بیش از حد و در نتیجه سوختن سیم کشی و قطعات حیاتی.
دسترسی از راه دور
نکته اصلی در هوشمندسازی ساختمان، کنترل سیستم‌های امنیتی از راه دور است. وقتی که کسی در خانه نیست، چه کسی گرما و سرمای خانه را کنترل می‌کند. این که انتظار داشته باشیم خانه قبل از رسیدن ما، در دمای مناسبی باشد، یکی از آرزوهایی است که با این سیستم برآورده می‌شود، بدون این که هزینه مصرف انرژی را بالا ببرد.
همچنین می‌توانیم کنترل بخش‌های حساس و مهم خانه را در دست افراد خاصی نگه داریم.
این ویژگی برای محیط‌های بزرگ مثل سازمان‌ها و شرکت‌ها لازم است. در چنین شرایطی، گرما و سرمای محیط کار در اختیار تعداد کمی از افراد است و مدام عوض نخواهد شد.
یکپارچگی در هوشمند سازی ساختمان
بالاتر گفتیم که سیستم‌های هوشمندسازی ساختمان باعث کاهش خطای عامل انسانی می‌شود. در مسئله امنیت مانند آتش سوزی، دزدی و سرقت یا حوادث غیرمترقبه دیگر، سیستم هوشمند جلوی فاجعه را می‌گیرد. این یکپارچگی کمک می‌کند که هر مشکلی در هر جای ساختمان ایجاد شد، بتوانیم به سرعت آن را برطرف کنیم. در نتیجه وقتی کسی در آسانسور گیر می‌کند، چند نفر هستند که به سیستم هوشمندسازی دسترسی دارند و می‌توانند مشکل را حل کنند.
شرایط تاسیسات و آتش سوزی و خرابی‌ها هم به صورت خودکار توسط دستگاه گزارش می‌شود. حتی اگر در سفر باشید یا روز تعطیل باشد، دیگر مشکلی برای ساختمان پیش نمی‌آید که خرابی به بار آورد. در نتیجه سیستم هوشمندسازی ساختمان باید یکپارچه باشد تا بتوانیم خطاهای انسانی را به حداقل ممکن برسانیم.
اجزای مختلف هوشمندسازی ساختمان
تمام تاسیسات برقی جزو عناصر اصلی هوشمندسازی ساختمان به حساب می‌آیند. این تاسیسات می‌توانند شامل ترموستات، بلندگوهای صوتی، تلویزیون، دوربین مدار بسته، چراغ‌ها، قفل‌های ساختمان و درهای ورودی، وسایل سرمایش و گرمایش و تمام تجهیزاتی که مربوط به حسگرهای نور و گرما هستند.
سیستم کنترل مرکزی
هسته اصلی هوشمندسازی ساختمان را همین قسمت تشکیل می‌دهد. تمام این اجزا را با یک رایانه می‌توان کنترل کرد. کنترل مرکزی، شامل واحد پردازنده، کنداکتورها و رله‌هایی است که ارتباط بین اجزا را ایجاد می‌کند. کلیدهایی در این مسیر تعیین شده اند که امکان تغییرات دستی را هم ایجاد می‌کند.
ارتباط بین اجزا BUS
اجزای مختلف باید با یکدیگر در ارتباط باشند تا بتوانند به طور یکپارچه مدیریت شوند. ارسال اطلاعات به بخش‌های مختلف از جمله گوشی هوشمند صاحبخانه، توسط این بخش انجام می‌شود.
حسگرهای ساختمان
حسگرهای مختلفی در محل‌های اصلی قرار داده می‌شوند که به طور خودکار، نور و دمای هوا را مدیریت کنند. این سنسورها، شامل حسگرهای دما، نور، دود و حضور یک جسم جدید در ساختمان است. وقتی که وارد یک سالن می‌شوید و نورها روشن می‌شوند، در حقیقت حسگر حضور فعال شده است.
تایمر و دیمر
تایمرها برای فعالیت‌های تکراری طراحی شده اند و هر زمان که کار تکراری لازم باشد، از این وسیله استفاده می‌کنند. دیمرها مربوط به کاهش روشنایی نور لامپ‌ها و سطح نور در ساختمان است.
نرم افزار و وب سرور
هر سیستم هوشمندی نیاز به نرم افزار مخصوص به خودش دارد که بتواند با تجهیزات هوشمندسازی ساختمان ارتباط بگیرد. وب سرور هم وسیله ای است که امکان کنترل تمام اجزای سیستم را از راه دور به کاربران می‌دهد.